അപ്പു : ചെറുകഥ : ഭാഗം 2

മഴ മാറിയിരുന്നു.  ഇരുട്ടു വര്ധിച്ചുവന്നു. അപ്പു മുറി വിട്ടു അപ്പോഴേക്കും പോയിരുന്നു. സൂര്യൻ വിധൂരതയിൽ എവിടേയോ ഒരു മലഞ്ഞെരുവുകളിൽ ഒളിഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു ലൈറ്റിട്ടു. ബൾബ് സൃഷ്ട്ടിച്ച ഒരുതരം മങ്ങിയ മഞ്ഞവെളിച്ചം അവിടെ ആകെ പരന്നിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അപ്പു പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എന്റെ മനസിലേക്ക് കടന്നുവരുന്നത്. കുട്ടേട്ടൻ മരിച്ചു എന്നു അപ്പുവിന്റെ അമ്മ ഒരിക്കൽ എന്നോട് പറയുകയുണ്ടായി. നാട്ടിൽ വച്ചു ദീനം കലശമായിരുന്നു. മരണശേഷം നാട്ടീന്നു പോരുകയായിരുന്നത്ര. അപ്പു പറഞ്ഞത് സത്യമാണെങ്കിൽ അവരെന്നോട് പറഞ്ഞതൊക്കെ ഒരു കളവായിരുന്നോ. അതോ ഞാനാണോ കളവു പറയുന്നത്.  തീർത്തും അപരിചിതമായ ഈ നഗരത്തിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് വന്നു ഒരു സ്ത്രീ മക്കളുമായി താമസമാകണമെങ്കിൽ നിഗുഢമായ ഒരു ഭൂതകാലം അവർക്കുണ്ടായിരിക്കണം. ഒരുപാടു ചോദ്യങ്ങൾക്കു ഇനിയും ഉത്തരം കിട്ടാനുണ്ട്. അല്ല ഇതൊക്കെ ചോദിക്കാനും അറിയാനും ഞാൻ അവരുടെ ആരാണ്. ഒരു ചിട്ടയുമില്ലാത്ത ഒറ്റപ്പെട്ട  ഈ ജീവിതത്തിൽ ചോദ്യങ്ങൾക്കൊകെ എന്തു പ്രാധാന്യം. ഈ ചിന്തകൾക്കിടയിൽ ഉറക്കം പതിയെ എന്നെ കീഴ്പെടുത്തികൊണ്ടിരുന്നു.പുറത്ത് ബഹളം കേട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്. വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ ഒരാൾക്കൂട്ടം. അപ്പുറത്തു അപ്പുവിന്റെ വീട്ടിൽ എന്തോ സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു. അഴിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ മുണ്ട് മുറുക്കിയുടുത്തു ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു. അപ്പുറത്തും ഇപ്പറത്തുമായി താമസിക്കുന്ന സർവത്ര വീട്ടുകാരും അവിടെ വട്ടംകൂടി നിൽക്കുന്നു. മുറിയിലേക്ക് ഞാൻ ഒരുവിധം കsന്നുകൂടി. ഇരുണ്ട ട്യൂബ് ലൈറ്റ്  വെളുച്ചത്തിൽ ആരോ താഴെ മലർന്നടിച്ചു കിടക്കുകയാണ്. അൽപ്പം മാറി അപ്പുവിന്റെ അമ്മ ചോരയിൽ മുങ്ങി ചലനമറ്റു കിടക്കുന്നു. അവർ മരിച്ചിരിക്കുന്നു.എന്റെ കയ്യ് കാലുകൾ ആകെ വിറച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞാൻ ഒരുവിധം പുറത്തിറങ്ങി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. കട്ടിലിൽ അലസമായി ഇട്ടിരുന്ന സിഗരറ്റ് പാക്കറ്റ് തുറന്നു ഒന്നെടുത്തു കത്തിച്ചു. ശരീരം അപ്പോഴും വിറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അപ്പുവിനെ കുറിച്ചു ഓർത്തത്. ഞാൻ ഞൊടിയിൽ മുറിവിട്ട് അങ്ങോട്ട് ചെന്നു. അപ്പോഴേക്കും പോലീസ് അവിടെ എത്തിയിരുന്നു. അവർക്കിടയിൽ ഞാൻ അവനെ കണ്ടു. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിഴലിച്ച  വെറുപ്പിന്റെ തീഷ്ണ ഭാവം ഞാൻ കണ്ടു. അവൻ അയാളെ കൊന്നിരിക്കുന്നു. കൂടെ അവന്റെ അമ്മയും മരിച്ചിരിക്കുന്നു. പോലീസ് അവനെ കൊണ്ടുപോവുകയാണ്. അവൻ എല്ലാം ഏറ്റുപറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ അവിടെ മരിച്ചു കിടക്കുന്ന ആ മനുഷ്യൻ ആരാണെന്നു മാത്രം അവൻ പറഞ്ഞില്ല. പുറത്തു മഴ പെയ്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു. നഗരം ഉണർന്നിരിക്കുന്നു. പോലീസ് അവനെ കൊണ്ടുപോകുകയാണ്. കോവണിപ്പടികൾ ഇറങ്ങി അവർ റോഡിലൂടെ നടന്നു.തല താഴ്ത്തി നടന്നിരുന്ന അവൻ ഞൊടിയിൽ തിരിഞ്ഞു എന്നെയൊന്നു നോക്കി. ആ കണ്ണുകൾ എന്തോ പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. അതെ ഈ ലോകത്തു എനിക്കും അവനും മാത്രമറിയുന്ന ഒരു സത്യം. 

ആ മനുഷ്യൻ… 

The Day Of Living Dead: Different Apocalyptic World

It was the day the world changed. The day the phenomenal death has finally given up. Humanity woke up to see a day when humans ceased dying. Even if you are aged and your flesh withered out exposing your frail bones you still keep on living. Infants born are placed with much burden of acknowledging every bunch of ancestors who created so much confusion and fuzz that infants born in a generation decided not to acquiesce anyone other than their dada and mama. While infants have their own troubles ,the world order was totally in jeopardy. The democracy soon was more a deflated balloon and finally it collapsed. Money soon disappeared and war broke out and went cold soon as war can never be war when no one dies. Borders disappeared and countries shut down. People moved freely all around with no system or rules whatsoever to stop them. Nobody bother to kill nobody as death was erased from their reality. Terrorists disappeared and criminals was no where to be seen. 

With boredom some even tries to go to outer space but was left in space as rocket boosters failed. People tried their best to die but nothing happened and was left only with burden of pain one way or another. Earth become so populated that it was impossible to move around and one day people vowed not to give birth again as sex was soon restricted and eventually forgotten in time. Human were deprived of all sins as nobody find meaning with existence.Religions have disappeared long ago that it never was a form of comfort. People soon lost count on their relatives as men and women moved all around the world without any particular reason and soon lost count on relationship too. Food become scare and earth became dirtier. All moved around as caste,creed,colour or any of other differences does not matter at all as living dead keep on walking as hope and prospect of future was uncertain.

അപ്പു : ചെറുകഥ : ഭാഗം 1

മഴ തുള്ളികൾ തുറന്നിട്ട വാതിലിലൂടെ കടന്നുവന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പു പതിവില്ലാതെ ഉമ്മറപ്പടിയിൽ ചടഞ്ഞുകൂടി ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ അവനെ കാണാറില്ലാത്തതാണലോ. അമ്മ  അവനെ ചീത്തപറഞ്ഞു കാണും. അച്ഛനില്ലാതെ വളർന്ന കുട്ടിയല്ലേ എന്നു കരുതി ലാളിച്ചു തന്നെയാണ് അവനെ വളർത്തുന്നത്. ചെക്കൻ ചീത്തയായി എന്നാണ് അടുത്ത വീട്ടിലെ ലളിത ടീച്ചർ പറയണത്.അതിശയോക്തി കലർത്തി സംസാരിക്കാൻ ടീച്ചർ ആരേലും മിടുക്കി ആണലോ. അപ്പുവിന്റെ അമ്മ പട്ടണത്തിലെ ഒരു തുണിക്കടയിലാണ് ജോലി. സാമാന്യം ബേധപ്പെട്ട ഒരു കുടുംബം. അല്ലറചില്ലറ വേലത്തരം ഒക്കെ ഒപ്പിക്കുമെങ്കിലും അപ്പു മിടുക്കനാണ്.

മഴ പുറത്തു തിമിർത്തു പെയ്യുന്നുണ്ട്. അവധി ദിവസമായതുകൊണ്ട് പുറത്തു നിരത്തിലൊന്നും അധികം വാഹങ്ങൾ കാണുന്നില്ല. മഴവെള്ളം കെട്ടിക്കിടന്നു റോഡ് ആകെ അവശനിലയിലാണ്. റോഡ് ഏതു ഓട ഏതെന്നു തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിൽ പല സർക്കസുകളും കാട്ടിവേണം ഒന്നു റോഡ് മുറിച്ചു കടക്കാൻ. തണുത്ത നേർത്ത കാറ്റ് ജനൽച്ചിലയിലൂടെ കടന്നു വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ഇലക്ഷന് നിന്ന ഒരു സ്ഥാനാർത്ഥിയുടെ ഫ്ളക്സ് ബോർഡ് റോഡിൽ ഓടയ്ക്കു തടസ്സമായി കിടക്കുന്നുണ്ട്. വെള്ളം ഓടയിലേക്കു പോകാതെ അവിടെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണ്. 

ഇതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ അപ്പു മുറിയിലേക്കു കടന്നു വന്നിരുന്നു. അവൻ  അവിടെ ഞാൻ അലസമായി ഇട്ടിരുന്ന ചില പത്രങ്ങൾ മറച്ചുനോക്കുകയായിരുന്നു. അവന്റെ മുഖം മ്ലാനമായിരുന്നു. ഏതോ ഒരു വിദൂര ചിന്തയിലായിരുന്നു അവൻ. അലസമായി അവൻ പേജുകൾ മറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ‘അപ്പു നിന്നെക്കെന്തു പറ്റി, അമ്മ ചീത്ത പറഞ്ഞോ. എന്തോ ഒരു പന്തികേടുണ്ടാലോ ചെറുക്കാ’, ഞാൻ ചോദിച്ചു. അവൻ പക്ഷെ നിശ്ശബ്ദനായി ഇരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തുള്ളു. തെല്ലു ഇടവിട്ടു അവൻ എന്നെ ഒന്നു നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.അവന്റെ കണ്ണുകൾ എന്തൊ പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുനുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി ‘ഇന്നു പതിവില്ലാതെ ഒരു കത്ത് വന്നിരുന്നു. വാങ്ങിയത് ഞാനായതു കൊണ്ട് വിലാസം ഞാൻ കാണുകയുണ്ടായി. അതു എന്റെ അച്ഛൻ എഴുതിയിരിക്കുന്നതാണ്, മരിച്ചു എന്നു അമ്മ പറഞ്ഞ എന്റെ അച്ഛൻ.കത്ത് വായിച്ച അമ്മ ആകെ ഭയന്നിരുന്നു. അമ്മയോട് പലവട്ടം ചോദിച്ചിട്ടും അമ്മയൊന്നും പറഞ്ഞുമില്ല ആ കത്ത് കത്തിച്ചും കളയുകയും ചെയ്തു’. പറയുംതോറും അവന്റെ വാക്കുകൾ ഇടറിയിരുന്നു.അവനോടു എന്തു പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിക്കും എന്നറിയാതെ ഞാൻ ആകെ കുഴഞ്ഞു. അവൻ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ എന്നോട് പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ചു, പക്ഷെ തീർത്തും നിശബ്ധനായി ഇരുന്നതേയുള്ളു. ഞാനും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.മനുഷ്യ സഹജമായ വികാരങ്ങളാൽ അടിമപ്പെട്ട ഒരുവനായി മാറിയോ എന്നെനിക്കു ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു. പുറത്തു പെയ്യുന്ന മഴയുടെ നേർത്ത ശബ്‍ദം അവന്റെ അമര്ഷമോ അതോ വിരഹമോ.  എനിക്കറിയില്ല, എനിക്കൊന്നുമറിയില്ല. 

My TV Story

TV and news are an integral part of my life as well as my profession. Years ago I never thought of becoming a part of media in any sort of manner. But eventually the tide was so strong that I end up in the world of media. This story is about how I used to see the TV news back in days when I was  a kid and as well as how it turned out to be these days.

When I was small the TV we used to have home was an odd colored one which was in a bizarre shape along with an antenna placed at terrace which was often placed awkwardly in different angles multiple time a year. In those days we only had a Doordarshan channel and therefore we didn’t need to worry about skipping through multiple channels or programmes like in these days. Either being young or old, it doesn’t matter on what we watch since we used to see programmes of all sort all day as the programmes were limited. It’s like a 6 year old boy watching how to plant so and so seed on a so and so field from a programme intended for the farming community. It may sound a little bit bizzare to western readers but it was that we used to have those days as I was from a lower middle class family who can’t afford the montly cable channel prices .I used to watch many of the programmes varying from soap operas to weekend films as well as some repeated commericals which I used to love those days and not anymore, good Lord. In between all these programmes were the news bulletins that used to be broadcasted in peak hours . News bulletins in those days were a complete mystery to me. I used to have a lot of doubts like how the guy sitting behind the large desk read all the news stuff in a go   ( to your knowledge news readers and anchors generally uses ‘ teleprompter ‘ or ‘cue cards’ ) or how do they get all these news. Also in those days news pattern used to be pretty straight forward as it was easier for an uneducated as well as an educated to get hold of an overall view about what so ever is happening around. I used to watch TV and know much about what happens easier those days than surfing around in multiple platforms and digging out certain pitches for the stories these days. Another drastical change in news bulletins were the increase in panel discussions and debates which these days are a main source of tv rating. It becomes so much complicated that an average viewer find it so much hard to gather some important news stories. It is also a trend these days that even during the peak hours the news channels clash each other on panel discussions on various topics rather than airing likewise an old school news bulletins. These panel discussions have wide array of topics ranging from sometimes about a serious political vendatta to about clash of celebrities which looks absolutely stupid sometimes that well known panel guests shows their true colors live on tv. Looking at these panel discussions and comparing it to old times I find old school was much more appealing and educative in every sense than what we have now. 

If I was born and raised in the current context I would have never chosen a path of journalism whatsoever.

Sound Of Boots: A short story

There were shadows everywhere and dimly lit source of light appeared out of nowhere .Being in the presence of utter silence and shadows was unbearable. Somewhere in distance I could here somebody weeping shortly breaking the silence and I was not sure who it was. Soaring pain in the eyelids coupled with an overall numbness was quite puzzling to me. 

Where am I?

I shredded my pain and tried to get up but I couldn’t and soaring pain in the head increased drastically. I moved my hand over my head and there it was swollen as i was being hit by something. The only thing I could remember was that of sound of walking boots. I can’t recall how I end up in this place . I almost got up despite the pain. Suddenly my thoughts were broken by small wailing that echoed around me. Few feets away from me there lies a girl lying half naked socked in blood and the deep scars on her body left within me a terror that I can’t feel the pain anymore in my severed head. I was not able to see her though as the darkness had shown it’s pity in hiding her face. I slowly and causiously moved towards her in vain as I  listened to the echoing sound of the boots which overlapped her wailing which were dying down as each second passed. As I was about to see her face a hand suddenly fall on my shoulder terrorising me in horror . I turned myself to see the familiar face of my wife looking at me. I was dreaming.

I was there seated in my desk sleeping and dreaming as I was completing the work last night and have some how fallen asleep half through. As I was leaving the room I looked back once again to the unfinished FIR( first investigation report) that lay on the table. In between the papers and his own familiar handwriting there lies the photograph of her with her face unmistakably covered in a deep dark shadow.

Somewhere inside me someone keep on asking…

What happened to her? 

What do they gain?